Week 28, 8 juli 2002 t/m
14 juli 2002
overzicht eerdere uitgaven

Gooi en Eemlander, 11 juli 2002, Bonnen verscheurd tijdens begrafenis

Onbeschoft dat de politie hier bekeuringen uitdeelt tijdens een begrafenis", zegt woensdagmiddag de koster van de rooms -katholieke Emmaüsparochie aan de Kerkelan-denlaan in Hilversum, waar buiten in de berm tientallen auto's fout slaan geparkeerd, „Maar het blijft wel de eigen verantwoordelijkheid van de automobilisten", vindt zijn collega. Alles is netjes opgelost", vertelt Reina van Zanten van uitvaartverzorging Monuta. „De dragers en de chauffeurs zagen de bonnen en hebben gesproken met de politie. Het stond stampvol en dat konden we van tevoren niet weten. In principe hebben we de afspraak met de politie dat we bellen als we een grote uitvaart verwachten. Dan vragen we politiebegeleiding en dat gaat altijd in harmonieuze samenwerking. In dit geval verwachtte de familie van de overledene honderd mensen op de begrafenis, maar dat werd uiteindelijk het dubbele. Dat grote aantal hadden we niet voorzien." Van Zanten zegt dat wel dertig bezoekers van de begrafenis verkeerd stonden geparkeerd en een boete riskeerden van veertig euro. Ze vindl het een compliment waard dal de politie de bekeuringen heeft verscheurd.

Gooi en Eemlander, 14 juli 2002, 'Er ligt zoveel historie op dit terrein'

Silvia Vaiquez - Josje Grootendorst, secretaris van de Forensenkampeervereniging Oud Valkeveen hoopt de komende jaren in Naarden te mogen blijven. Donderdag dient het kort geding voor de rechtbank in Amsterdam dat de gemeente Naarden heeft aangespannen tegen de kampeerders. De gemeente wil de kampeerders weg hebben zodat de vrijkomende ruimte gebruikt kan worden om de begraafplaats aan de Valkeveenselaan uit te breiden. Grootendorst beroept zich op het oorspronkelijke huurcontract met de gemeente dat in 2005 zou aflopen. „Dat heeft de gemeente aangepast zodat we rond 2000 weg hadden gemoeten. Dat pikken we niet. We blijven natuurlijk liever ook na 2005 hier. Maar dat jaartal stond in het contract. Dan weet je dat het dan afloopt. Nu probeert de gemeente de zaak te vervroegen." Gerrit Klompmaker, hoofd ruimtelijke ordening van de gemeente Naarden zegt dat de gemeente op verzoek van de rechter heeft gekeken naar alternatieven. „Maar die zijn er niet. Ook de benodigde kap,- bouwen sloopvergunningen ontbreken nog, hoewel de eerste wel is aangevraagd." Volgens de gemeente is er in geval van nood capaciteit voor duizend graven in de groenstrook. Hoeveel de norm bedraagt kon Naarden niet zeggen. Verwacht wordt dat de rechter twee weken na de zitting uitspraak doet.

Verschillende kranten, de hele week, veel artikelen over Pim Fortuyn o.a. in verband met zijn heropgraving 19 september 2002 en herbegrafenis in Italië.
(GPD, ANP) De massale toestroom van belangstellenden voor de opgraving van het stoffelijk overschot van Pim Fortuyn gisteravond in Driehuis is uitgebleven. Bij begraafplaats Westerveld, waar de vermoorde politicus twee maanden heeft gelegen, stonden volgens de politie ongeveer honderd tot tweehonderd mensen. Ook langs de route naar de snelweg A9, waar de rouwstoet naar Rotterdam vertrok, was er nauwelijks belangstelling. Bij de plechtigheid op Westerveld was slechts een aantal genodigden aanwezig. SBS6, die als enige zender mocht filmen, was vertegenwoordigd met acht camera's: vier op de begraafplaats en vier erbuiten. Het omhoog halen van de kist nam een uur in beslag. Even na acht uur zette de rouwstoet zich in beweging, om tegen half tien in Rotterdam aan te komen. Op de wagen was een groot boeket zonnebloemen aangebracht en over de witte kist lag een wollen doek. Er heerste een ongedwongen sfeer. In tegenstelling tot twee maanden geleden, bij de tijdelijke begrafenis van Fortuyn, hadden slechts weinig mensen bloemen meegenomen om die op de lijkwagen te leggen. Familieleden van Pim Fortuyn hebben vannacht op Rotterdam Airport een nachtwake gehouden. Vandaag gaat het lichaam naar Noord-Italië, voor de herbegrafenis in het dorp Provesano. waar Fortuyn een tweede huis had. In het dorp is een praalgraf in gereedheid gebracht. De familie Fortuyn heeft gisteravond zeven dozen met geschenken aan Pim in het graf op begraafplaats Westerveld in Driehuis laten leggen. In de dozen zitten gedichten, foto's, knuffelbeestjes en meer spullen die door bezoekers bij het graf waren gelegd. Niet alles past erin. „Wat er nog ligt wordt overgebracht naar het graf in Italië", aldus begraafplaatsdirecteur Leo van Eijk.

Verschillende kranten, 15 juli 2002, Rouwteksten voor Fortuyn gebundeld
(ANP) De familie van Pim Fortuyn gaat de teksten die mensen op gedenkplaatsen voor de vermoorde politicus hebben neergelegd, bundelen. Het is de bedoeling dat er drie boeken komen met de thema's 'Pim premier', 'Pim, onze spreekbuis' en 'Pim, verdriet en vertroosting', bevestigde Pims broer Marten zaterdag. De ene helft van de opbrengst gaat naar de stichting Pim Fortuyn, de andere helft naar het zwerfjongerenproject van bisschop Ad van Luyn in Rotterdam.

Verschillende kranten, 15 juli 2002, Man bewaart lijk van vader voor lage huur
(DPA) Duitse brandweerlieden hebben m het Duitse Wiesbaden een lugubere vondst gedaan. In een woning vonden ze het lijk van een man die vorig jaar maart was overleden. Zijn zoon bleef er gewoon wonen. De zoon hield het binnenshuis, omdat hij bang was dat hij na de dood van zijn vader het goedkope appartement uit moest. Hij hield het meer dan een jaar vol, totdat t buren gingen klagen over stank.

Leeuwarder Courant, 17 juli 2002, De ijskoude werkelijkheid van een weduwe. Column: "Kijk op alle dag"
Heleen Crul: Voor het eerst', dat klinkt altijd zo wervend. Het V heeft de klank van avontuur, van grensverlegging. Veel van wat je als kind en als mens voor het eerst doet, is spannend. Voor het eerst naar school. De eerste verliefdheid. Voor het eerst op kamers. Je eerste auto. Al die eerste keren herinner je je nog met een vertederde glimlach als heel bijzonder. Er is één grote, wrede uitzondering. Dat is het jaar na overlijden van je partner of een kind. Dan is er een heel jaar lang een 'voor het eerst' zonder hem of haar. De eerste kerst, de eerste vakantie, je eerste verjaardag. De diepste rouw, het verscheurende verdriet, het niet in woorden te vatten gemis, openbaart zich dan meedogenloos bij iedere feestelijke gebeurtenis, leder hoogtepunt in de jaarcyclus. Om die reden ben Ik blij dat 'Dagen van nabestaan, het dagboek van een rouwproces', geschreven door Joke Forceville-van Rossum weer door Ambo Is herdrukt. Eenzaamheid, verdriet, onmacht, verslagenheid, zij beschrijft dat alles na de dood van haar man In 1976. Achterblijvend met vier jonge kinderen na zeventien jaar huwelijk. Mechanisch doorlevend. Het Is een open, eerlijk, liefdevol boek. Ze vertelt met hoeveel ze in dat jaar na de dood van haar man in het reine moet komen. Over het dubbele verdriet, haar eigen verdriet, maar ook de pijn over het verdriet van haar kinderen. De oudste die versneld volwassen wordt, en zo gaat lijken op haar man.

Leeuwarder Courant, 20 juli 2002, Nostalgie bij verbouwing van lijkkistenfabriek
Zestien jaar werkte Henk Hofstra uit Den Haag bij de lijkkistenfabriek van de familie Boonstra in Leeuwarden. Nu op deze plek in de binnenstad appartementen komen en het pand daartoe binnenstebuiten wordt gekeerd, komen nostalgische herinneringen bovendrijven. „Het was een fijne tijd." De onderneming aan de Minnemastraat maakte tot 1990 jaarlijks zo'n 2500 lijkkisten. De leegstaande fabriek en de houtopslag zijn onlangs gesloopt om plaats te maken voor zeven luxe appartementen en een parkeerkelder voor vijfentwintig auto's. De vijftlende-eeuwse monumentale panden blijven staan en worden tot groot genoegen van Hofstra gerestaureerd. NV Stadsherstel heeft het complex aangekocht. Directeur Gabe Yntema herin nert zich het begin van de werkzaamheden: „We hawwe hjir fiifentweintlch containers mei rotsoal weihelle. Ik ha de famylje hjir noch oardel wlke oer de flier han om persoanlike beslttlngs op te heljen." In de hoogtijdagen van het bedrijf werkten er een administrateur en zes mensen In de houtfabriek.